هيچ چير ارزشمندي ، بدون شور و اشتياق بدست نمي آيد .[1]
شور و اشتياق زاينده انرژي است . اگر مي خواهيدم خالق شور و حرارت در زندگي خود باشيم ابتدا از رويا پردازي خلاق شروع كنيم سپس اين روياها را به زندگي واقعي خود آورده و آنها را به اهدافي ارزنده ، دست يافتني و قابل حصول تبديل كنيم .
براي آنكه بتوانيم انگيزه هاي حركت را براي خود حفظ كنيم به اين پيشنهادات عمل كنيم :
تعيين هدف ، به ما جهت مي دهد . هدف هاي خود را روي كارت هاي كوچكي بنويسيم و در دفتر خاطرات روزانه خود بگذاريم . با اين كار تعهدات خود را مرتبا براي خود گوشزد مي كنيم .
اين پيشنهاد دو علت دارد :
اول اينكه براي خود خاطر نشان مي سازيم كه رسيدن به اهداف براي سايرين امكان پذير بوده است و اين ما را به تعقيب اهداف مان ترغيب مي كند .
ديگر اينكه شناخت و تائيد موفقيت ديگران به ما كمك مي كند كه فردي بخشنده و سخاوتمند باشيم . در افرادي كه از موفقيت هاي ديگران رنج مي كشند روحيه پستي و بخل ورزي ديده مي شود .
جهان مملو از كساني است كه مي خواهند به نوعي به انسان ضربه بزنند . اگر بزرگاني چون اديسون ، و . به اين انتقادها گوش كرده بودند ، ما الان كجا بوديم ؟
يكي از آسان ترين راههائي كه براي لبريز شدن از حس واقعي كاميابي مي شود سراغ گرفت ، مقابله با كاريست كه مايل به انجام آن نيستيم . تسلط و حكمراني بر تمايلات فردي يكي از بزرگترين مبارزات براي كساني است كه علاقمند به شكوفائي خويشتن هستند .
هر روز نو ، موقعيتي تازه براي كار كردن در مسير اهداف ارزنده است . پس تمام روزها ، بزرگ و فوق العاده اند ! امكان شور و نشاط و به وجد آمدن را به خود بدهيم .
اين جمله از هوراس را بخاطر بسپاريم : شادي ، تنها و تنها از آن كسي است كه بتواند امروز را از آن خويش سازد كسي كه بتواند با خاطري امن به فردا بگويد : هر چه مي خواهي ، باش ، چرا كه من امروز را زندگي كرده ام .
درباره این سایت